Το Λύκειο Καστελλάνων Μέσης Κέρκυρας συμμετέχει κάθε χρόνο σε δραστηριότητες για την περιβαλλοντική εκπαίδευση των μαθητών του. Έτσι, υπό την αιγίδα των υπεύθυνων καθηγητών πραγματοποιεί "εξορμήσεις" με τους μαθητές του σε Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της χώρας αλλά και στο εξωτερικό, με σκοπό την αναγνώριση αξιών, την υιοθέτηση στάσεων και ανάπτυξη θετικών συμπεριφορών υπέρ του περιβάλλοντος και του πολιτισμού από τους μαθητές του.
Προηγούμενο Παρουσίαση Επόμενο
Επίσκεψη στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αρναίας Χαλκιδικής τον Μάρτιο του 2008.
Χαλκιδική και Χολομώντας
Η φύση στο Χολομώντα
Ο οικισμός Αρναίας Χαλκιδικής
Δραστηριότητες στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αρναίας Χαλκιδικής
Ερμηνευτική δήλωση: Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία
επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές).
6 Απριλίου 2001 - Ζ' Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων
Η Ελλάδα παρουσιάζει μια συναρπαστική ποικιλία φυτών και δένδρων.
Το ποσοστό επιφάνειας που καλύπτουν τα δάση στην πατρίδα μας είναι 15 - 17 %.
Σκοπός της περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είναι να αποκτήσουν οι εκπαιδευόμενοι τις γνώσεις, τις δεξιότητες, τη συμπεριφορά, τα κίνητρα, την υποχρέωση, αλλά και τα εργαλεία ώστε δουλεύοντας ατομικά, αλλά και συλλογικά να επιλύουν παλαιά προβλήματα και να προλαμβάνουν την εμφάνιση νέων.
Από τους αρχαίους χρόνους ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε την ενέργεια του νερού για να παράγει έργο που χρησιμοποιούσε στις διάφορες δραστηριότητές του.
Η ενέργεια του νερού ονομάζεται υδροενέργεια ή υδραυλική ενέργεια. Πρώτα χρησιμοποιήθηκε η ενέργεια που παράγεται από τη φυσική ροή του νερού (κινητική ενέργεια), μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Η μορφή αυτή της ενέργειας χρησιμοποιήθηκε στους μύλους για παραγωγικούς σκοπούς όπως: άλεσμα δημητριακών, άντληση, παραγωγή λαδιού από τις ελιές, κ.λπ.
Οι νερόμυλοι αποτελούνταν κυρίως από μεγάλους τροχούς που είχαν πτερύγια στην περιφέρειά τους. Το νερό πέφτοντας με ταχύτητα πάνω στα πτερύγια κινούσε τους τροχούς.
Οι τροχοί αυτοί ήταν συνδεδεμένοι με μεγάλες πέτρες οι οποίες χρησιμοποιούνταν για να αλέθουν σιτηρά, για την παραγωγή λαδιού από τις ελιές, κ.λπ.